Verslag Mei 2018

Arran distilleerderij is een whisky distilleerderij in Lochranza, Schotland, de enige distilleerderij op het eiland Arran. In 1994 werd Arran Distillers opgericht door Harold Currie, voormalig directeur van Chivas met het doel: het bouwen van een distilleerderij op Arran.

Tot voor kort werd een deel van de vaten opgeslagen in de magazijnen van Springbank, hetgeen te wijten was aan een gebrek aan ruimte in de distilleerderij én de juridische problemen mbt de uitbreiding van de huidige magazijnen. Deze problemen zijn opgelost en men heeft nu een warehouse, die een gemakkelijke toegang tot vaten mogelijk maakt.

De distilleerderij heeft een vat opkoopregeling die particulieren de kans geeft om hun eigen vat whisky, op te slaan op het terrein van de distilleerderij. Arran vierde de 21e verjaardag in juni 2016. De plannen voor het bedrijf om een tweede distilleerderij in Lagg te bouwen aan de zuidkant van het eiland werden in augustus 2016 goedgekeurd en de bouw van dit project is in oktober 2016 begonnen. Naar verluidt is deze Arran Mother’s Finest speciaal gebotteld voor Van Wees ter ere van de 21e verjaardag van de kleindochter. Dus deze whisky moet wel fijn zijn.

Neus: Fruitig, rood fruit, honing, leer, meubelpoets, karamel lichtjes, kruidig ook, kaneel. Smaak: Stevig, vol, drogig in de mond. zoet, honing. Sinaasappel, rood fruit, karamel, later ook chocola. Afdronk: Licht pepertje, zoet, honing, houttonen. Chocola, karamel, vrij lange afdronk. Commentaar: Al een behoorlijk volwassen whisky voor een 10-jarige.

Een erg mooie, rijke en zachte whisky. Heeft een Adelphi-achtige signatuur, veel hout en veel sherry. Men vindt wat zwavel, maar vooral florale tonen, rozijnen, chocola. Smaak: koffie, chocola, fruitig, butterscotch en walnoot. De beste afdronk van de avond met een aparte smaak, hetgeen als drop, drop-salmiak werd gekarakteriseerd.

Mondvullend, rijk en zacht, je proeft de alcohol niet. Echter een paar proevers vonden deze Arran sterk op de zijkant van de tong, daardoor werd deze whisky niet unaniem de nr 1 in deze proeverij.

Glenlivet is (naast Glenfiddich) een van de grootste distilleerderijen in de Speyside. Ze hebben een jaarproductie van 10,5 miljoen ltr/jaar. De helft van deze hoeveelheid wordt verkocht als single malt in vooral de VS. Van de rest gaat ook een groot gedeelte naar de blended whisky's zoals in de Chivas Regal.

Dit is een bijzondere botteling voor de Scotch Malt Whisky Society. De Scotch Malt Whisky Society (SMWS) is een private ledenclub en een van de oudste van de 'moderne' onafhankelijke bottelaars in Schotland en een invloedrijke whisky-instelling die een belangrijke rol heeft gespeeld in de promotie en uitbreiding van het enthousiasme voor single malt whisky's, beide in het Verenigd Koninkrijk en in het buitenland.

Het was een van de belangrijkste bedrijven om het bottelen van whisky's op vatsterkte en het idee van 'single fusten' te promoten. De whisky's zijn opmerkelijk door hun uniforme presentatie en het coderingssysteem waarmee de verschillende bottelingen worden aangeduid. Het jaarlijkse lidmaatschap omvat onder meer toegang bottelingen die exclusief voor leden zijn.

Smaaknotities (fles): kaneel, nootmuskaat en gember, karamelwafels op warme fudge en met donkere chocolade bedekte vijgen en dadels.

Van veel te veel alcohol tot een mooi digestief voor na de BBQ, dat waren de uitersten. Bij sommige deelnemers was het glas te klein voor een zuivere conclusie en anderen te vol. Uiteindelijk een whisky die een schop na gaf, het trok je hele mond samen. Een toegankelijke sherry bom met een medicinaal neusje met kaneel en koffiebonen.

De smaak, kokos in het begin overgaand in nougat, gedroogd fruit, rozijntjes, kruidig, zoethout, een breed pallet. Met een beetje water kwam er grapefruit naar boven. Een volwassen whisky met een lange afdronk, zoet en olieachtig met een beetje drop en een klein beetje rook. Net geen winnaar in deze proeverij.

Deanston distilleries is een redelijk jonge distilleerderij en dateert van ongeveer 1965. Ze hebben hun plek gevonden in een oude katoen fabriek en hebben zo de beschikbaarheid van veel water. Ze produceren ongeveer 3 miljoen ltr alcohol per jaar, maar vooral voor blending (Scottish Leader en nog wat malt likeuren)

Tot voor kort waren er slechts 2 of 3 bottelingen (12 jaar, 17 jaar en voor Frankrijk een 6 jarige), maar er komen nu meer op de markt, waaronder ook indie bottelingen van Douglas Laing, Cadenhead en Signatory De bourbon vaten waarin deze unieke, zeldzame botteling waren oorspronkelijk met de hand gevuld.

Na 8 jaar werd de amberkleurige gouden whisky vervolgens zorgvuldig overgebracht naar speciaal geselecteerde Pedro Ximenez-butts . Het werd gedurende 2 jaar gelagerd om verder te rijpen, waarbij het de smaakinvloeden en aroma's van het donkere, zoete sherryhout overnam. Het resultaat is een uitzonderlijke single malt whisky met de kenmerkende tonen van Deanston.

Neus: kenmerkende honingtonen van Deanston, rijke fruitcake, rozijnen, rozijnen, vijgen, toffee, chocolade en vanille met een vleugje specerijen. Smaak: Mond vullende zoetheid, rijk en stroperig, met tonen van Demerara-suiker, heidehoning, geroosterde amandel, gedroogd fruit en chocolade. Afdronk: medium lang met slepende fruitige zoetheid met een vleugje kruidnagel en gember.

Dit was een whisky, waarbij je door de alcohol heen moet happen, vonden sommige deelnemers. Door de grote zoetigheid, het lijkt wel of er suiker bijgedaan was, zou het een dessert whisky kunnen zijn, voor sommigen was hij te zoet. Mogelijk een foutje veroorzaakt door de marriage van de bourbon en PX? De PX maakt de whisky oubollig en niet fris. Neus: zoet, kruidig, gras en een beetje zwavel.

Smaak: Rinse appelstroop, zelfs pinda's, pruimen en rozijnen. Een sherry bom met een gemiddelde afdronk, maar wel weer zoet. Voor sommige mensen was dit dé whisky van de avond, maar na telling van de punten kwam hij niet verder dan de 3e plek in deze proeverij.

De Glenmorangie-distilleerderij in de noordelijke hooglanden van Schotland (produceert 6.000.000 ltr pure alcohol per jaar, waarvan 30% benodigd benodigd is voor blending (Bailie Nicol Jarvie & Highland Queen) ) kan worden beschouwd als de voorloper van het concept van de 'finished malt’.

Rond 1995 bracht Glenmorangie drie verschillende 'houtafwerkingen' uit - een Port Finish, een Madeira Finish en een Sherry Finish. Later werden er nog wat meer ‘gefinishte’ 'limited releases' gebotteld. Tot voor een paar jaar was Glenmorangie vrijwel de enige mout whiskystokerij die 'afwijkende' vaten gingen gebruiken voor de rijping van hun voorraden, maar rond het jaar 2000 begonnen meer en meer whiskystokerijen in Schotland te experimenteren met ongewone vaten die voorheen geen plaats hadden in de whiskytraditie.

De Glenmorangie Signet Highland Single Malt is een complexe whisky gemaakt in de beste en oudste (30 jaar) vaten van de distilleerderij. Er werd regionale gerst gebruikt voor het maken van de malt. De gerstmout werd zwaar geroosterd, het resultaat is de zogenaamde 'high-roasted chocolate malt'.

Voor het bottelen werden zeer zeldzame malt whisky’s gebruikt. De Glenmorangie Signet werd een paar jaar geleden Whisky of the Year 2016 en overall winnaar van de prestigieuze International Whisky Competition (IWC) met 97 van de mogelijke 100 punten.

Neus: mokka, cacao, honing, sherry, pruimen, pudding, gekonfijte sinaasappelschil. Smaak: kruidnagel, kaneel en munt, chocoladeamandelen. Afdronk: lang, zoet en pittig

Men werd steeds lyrischer met de omschrijvingen. Van: Even niet storen ik, zit te genieten, maar past bij mij in de kast. Via: Heel erg lekker bij een open vuurtje in de zomer met een sigaar. Tot: Moeilijke smaak kenmerken maar leuk, mondvullend en blijft ronddraaien in je mond. Erg verraderlijk, je blijft doordrinken, maar ook de volmaakte smaak. Volle sherry in de neus, noot, butterscotch, fruit, maar ook bourbon.

Smaak: rijk, chocola met sinaasappel (Pim's Cookies), gedroogde ongezwavelde abrikozen, kaneel en nootjes. Met extra zuurstof (schudden) gaat ie meer open en wordt hij voller. Hoewel alweer de beste tot op dat moment in de proeverij, kwam hij niet verder dan de 4e plek, echter wel op zeer korte afstand van de top 3.

De MacPhail’s is een serie whisky’s gecreëerd door Gordon & MacPhail. Het geeft hen de vrijheid om single malt Scotch whisky te verpakken en verkopen van niet nader genoemde distilleerderijen, die zijn gerijpt in de eigen vaten van Gordon & MacPhail. Er zijn een aantal verschrikkelijk mooie versies van MacPhail's geweest door de jaren heen, waaronder veel uit vaten die dateren van voor de Tweede Wereldoorlog.

Deze single malt is een 21 jarige die gerijpt is in 1st fill en refill sherry vaten en geeft een typisch traditioneel Speyside karakter. We weten het niet zeker, maar dit zou een Macallan whisky kunnen zijn.

Neus: fruitig, intens. Mooie zoetheid, hints van rook, sherry. Smaak: veel sherry, hooi, kruiden, rozijnen, nootachtige tonen, bloesem. Afdronk: Hints van rook, toffee en sherry. Bitterzoet.

Drie mogelijke kandidaat distilleerderijen passeerden de revue op de vraag van welke deze whisky zou kunnen zijn:Glen Grant, Glenfarclas én Macallan. We kwamen er niet zomaar uit. Een zachte mooie doordrinker met veel sherry tonen, caramel, boter, maar ook afwasmiddel in de neus.

Niet spannend, maar een lief klein en zacht dingetje. Bij sommigen werd hij irritant, vooral achter in de keel scherp met rozijnen, rood fruit, boter, een klein rokertje en wat bitter en vlak in de afdronk. Doet zijn best, maar is eigenlijk nog niet helemaal volwassen. Of zoals iemand zei: Geen uitschieter net als boter, kaas en eieren: nooit spannend en nooit een winnaar.

Balblair is de op een na oudste en een van de kleinere distilleerderijen in Schotland met slechts twee stills en produceert een hoeveelheid van 1,33 miljoen liter alcohol per jaar. Balblair is historisch gezien een van de belangrijkste onderdelen van de Ballantine's blend, dankzij eigenaar Inver House. De whisky komt in toenemende mate beschikbaar als single malt.

Gordon & MacPhail is waarschijnlijk de meest bekende onafhankelijke bottelaar van Schotse whisky, die kan terugblikken op een meer dan 117 jaar lang succesverhaal. Door de jaren heeft heeft Gordon & MacPhail talloze single malt whisky’s gelanceerd en heeft op dit moment meer dan 350 verschillende edities van meer dan 70 Schotse distilleerderijen in hun portefeuille.

Het bedrijf behoort met Glenfiddich als een van de eersten die in de jaren 1960 durfde, de toenmalige onbetwiste populaire blended Scotch whisky aan te vullen met single malt whisky bottelingen onder het label "Connoisseur's Choice". Deze 21 jarige Balblair uit the MacPhail’s collection is een prachtige whisky die overweldigende aroma's bevat.

Neus: heerlijke tonen van honing en vanille die perfect gebalanceerd zijn met groene appel en abrikoos. Smaak: Heerlijk zoet, maar ook heerlijke fris met rijpe bananen, zomerse bessen, amandel en een beetje cacao. Afdronk: lang aanhoudend met een fijne ontwikkeling van een beetje mint op de achtergrond.

Na de inkopper de eerste whisky van de avond en de meningen beginnen al erg uit elkaar te lopen. Groot verschil tussen neus en smaak. Kruidig in de neus, ook peer zoetig, honing en marsepein, maar ook zeep en sticker verwijderaar. Smaak: mond vullend , maar wel droog met een pepertje. Er lief voor een 21 jarige en weinig diepgang. De whisky heeft zuurstof nodig, maar blijft niet lang hangen.

Met een drupje water gaat ie dood, volgens een deelnemer. Andere deelnemers snapten nu het maken van Ballantine's... In het geweld van de avond was een 6e plek in de ranglijst zijn deel