Verslag November 2015

Fascadale Batch 9 is dit keer een Ardmore van 14 jaar oud. Ardmore distilleries is een van de grootste malt whisky distilleerderijen in Schotland. De distilleerderij draait geheel op stoommachines en tot 2002 werden de ketels ook nog gestookt met kolen. Er wordt gebruik gemaakt van zwaar geturfde gerst, waardoor de turfsmaak natuurlijk doordringt in de malt. Men maakt ook ongeturfde whisky (Aldair) maar deze gebruikt men vooral voor blending.

Neus: Met chocolade overgoten sinaasappelschil, vanille ijs met aardbeiengelei, zachte zoute drop, geurend hout bij een verwarmend hardvuur en lichte turf. Smaak: Sinaasappel, chocolade, vanille en turf. Afdronk: Allesomvattend verwarmend.

Een nieuwe Fascadale batch, die goed uit de verf kwam, zeker binnen het geweld dat nog moest volgen. Voor ons een onverwachte winnaar van deze proeverij. De neus was erg mooi, rokerig (BBQ?), hout en een beetje medicinaal (vond iemand), verder tabak en turf.

De smaak was mooi en vol met wat as in het begin, gevolgd door zoet rood fruit, citrus, druivig (als in Armagnac) wat vanille, peper (op de goeie manier) én macadamia noten. De afdronk was lang en vol, een fijne whisky en een beetje een a-typische Ardmore.

Longmorn is een Speyside distilleerderij, gelegen in het dorp Longmorn in Moray, Schotland. Ze zijn eigendom van Pernod Ricard. Van deze distilleerderij wordt veel whisky gebruikt voor het blenden van whisky. Er zijn dan ook niet veel officiële single malt bottelingen bekend.

Hun vlaggenschip én enige officiële botteling is de 16 jarige, vanaf 2007 beschikbaar als opvolger van de 15 jarige, met een alcohol percentage van 48%. De capaciteit van de distilleerderij is 3,5 miljoen liter alcohol per jaar, het meeste daarvan verdwijnt in de Chivas Regal.

De bottelaar, Adelphi, opent nu een distilleerderij: Ardnamurchan. We kunnen dus buiten de bekende Adelphi bottelingen ook nog OB verwachten in de toekomst. Nu dus tijd voor een fijne zondagse dram.

Neus: Super zacht en warm op de neus met vanille, amandelen en chocolade. Het ruikt echt naar een heerlijk, zoet dessert. Smaak: romig en zacht in de mond. Wat kruidigheid en mild eiken. Fruit en sherry noten, hoewel niet erg aansprekend. Iets vlezige, volle whisky.

Afdronk: Lange en warme afdronk. Gember, eik, karamel, oranje marmelade en witte peper. Dik, romig en rijk. Commentaar: Lovely dram. Iets om te drinken na een goede maaltijd, wanneer je je hebt teruggetrokken in de grote stoel voor de open haard.

De meeste distilleerderijen kan je bezoeken, maar dit is er zo een waar dat niet kan. Mortlach Distilleries, met een van de oudste licenties om whisky te maken, bevindt zich in het centrum van de Speyside, met als naaste buren Balvenie, Glenfiddich en Glendullan. De malt whisky van Mortlach is een zeer belangrijk onderdeel van de Johnnie Walker Black Label blends.

Het is de eerste distilleerderij in Dufftown en vanwege zijn speciale distillatiemethode zeer geliefd bij de blenders. De distillaten van verschillende spirit stills worden in 1 spirit receiver vermengd. Dit geeft een bijzonder karakter en is zeer geschikt voor de exclusieve blends. De meeste Mortlach bottelingen zijn van onafhankelijke bottelaars, zoals deze Morrison & Mackay, een huwelijk tussen 2 vaten.

In de toekomst komen er vast ook nog meer officiële bottelingen. Diageo heeft net de distilleerderij overgenomen en de eerste OBs zijn al aangeboden.

Kleur: Erg bleek goud. Neus: Licht bloemig, honing en gerstemout, verse munt, groene appels, citroen en limoen schil met hints van gember. Smaak: Vlot en verse knapperige groene appel met kaneel kruiden, roze pompelmoes schil, zoete honing, heide, taaie granen mout met hints van warme zoete limoen, vanille vla en Murray Mints (toffee gemaakt van boter en mint). Afdronk: Verfrissend ,mond waterende zoete honing, peper en eiken hout.

Een whisky met een leuke frisse fruitige neus (citrus en peer), vergezeld van gemaaid gras, vanille, leervet, boenwas en stroopsoldaatjes. De smaak was een pallet van speculaas, Maria kaakjes, kruidig, rozewater, en een beetje vettig. De afdronk was vettig, fruitig, kruidig met te veel peper en wat rogge. Iemand miste de typische Mortlach vlezigheid. Een after diner whisky (als een cognac) voor bij een sigaar.

In 1967, werd de bouw begonnen van een nieuwe distilleerderij, ook genaamd Clynelish, net aan de overkant van de oorspronkelijke Clynelish. De bouw werd een jaar later voltooid. Door weersinvloeden op Islay had men een gierend tekort aan peated whisky’s, dus werd de oude distilleerderij in gebruik genomen om dit tekort op te vangen.

De voormalige Clynelish distilleerderij werd omgedoopt Brora in 1969. Brora werd gesloten in mei 1983 en zijn de gebouwen die deel uitmaakten van de Brora distilleerderij in gebruik genomen door de nieuwe Clynelish distilleerderij als bezoekerscentrum en magazijn. Clynelish blijft actief met een grote capaciteit van 4,2 miljoen liter per jaar dankzij een zevendaagse werkweek.

Deze Adelphi botteling is de zesde release in de Fascadale serie. Gedistilleerd in 2002 en gerijpt in refill bourbon vaten alvorens in 2014 te zijn gebotteld op 46%, non chill filtered en zonder toevoeging van kleurstoffen. Deze Batch 6 komt in een oplage van 1496 flessen  en is een loepzuivere Clynelish met veel fruit en de kenmerkende frisse en wasachtige tonen.

Neus: fruitige aroma’s van frambozen en citroen combineren fraai met de frisse en wasachtige tonen die zo kenmerkend zijn voor Clynelish. Smaak: Wat je bespeurt in de neus proef je ook echter nu verrijkt met tonen van vers gebakken pannenkoeken en honing. Afdronk: lang en vol typische Clynelish tonen.

Deze Clynelish mocht blijven tijdens de proeverij. Een frisse fruitige neus (appel), een lichte thee, vanille, honing én waxine. De smaak was niet typisch Clynelish en had wat chocola, weer honing en fruit, maar ook verse mint en was een beetje vettig (boter). Voor een paar mensen nam het zalige gevoel al toe. De afdronk was gewoon lekker en een beetje vettig. Algemeen: men vond deze whisky een mooie balans hebben.

De Ben Nevis Distillery bevindt zich aan de voet van de hoogste berg van Schotland, dè Ben Nevis. Deze imposante berg maakt een mooi plaatje voor de achtergrond van de distilleerderij. De whiskyproducent Ben Nevis is èèn van de oudste distilleerderijen van Schotland en is sinds 1989 in Japanse handen (Nikka).

Van de totale jaarproductie van 2 miljoen liter wordt een groot gedeelte gebruikt voor diverse blends en een klein gedeelte voor hun eigen bottelingen. Het zuivere water voor de whiskyproductie komt van de ‘Allt a’Mhullinn’(The Mill Burn). Deze botteling van Morrison&Mackay geeft een weergaloze Highland whisky in een oplage van 747 flessen.

Neus: Opent met oosterse kruiden. Dan toffee, hazelnoot en donkere chocolade. Smaak: Veel kruiden met eikenhout, gebrande nootjes en chocolade. Afdronk: Lang en kruidig

De neus was een beetje van alles wat, van niets via citrus (mandarijn), aarde en herfstblaadjes naar een florale neus. De smaak daarentegen was meer eenduidig, bittere chocola, honing, kruidig, een beetje mint en een halve fruitschaal. In de afdronk was hij snel weg met in de verte noten. Het verdere commentaar wat men had liep van erg zacht (als een Bowmore?) tot een mooie wintersport whisky. Lekker soepel.

Glentauchers staat momenteel onder het toeziend oog van Chivas Brothers, na de overname van Allied. Onlangs zijn er aanzienlijke investeringen gedaan om de gebouwen en de apparatuur op te knappen. De spirit wordt ter plaatse meestal gevuld in bourbon vaten. De distilleerderij heeft een eigen opslagfaciliteit met ruimte voor 6.000 vaten.

De rest van de ‘new make spirit’ wordt getransporteerd naar de centrale opslagplaats van Chivas voor rijping. De Schotse whisky van Glentauchers wordt reeds lang in verband gebracht met blends; het is een groot onderdeel geworden van Ballantines, Teachers en Chivas Regal.

Deze Glentauchers is een erg jonge whisky, maar kan beschouwd worden als een verrassende en stevige sherry-bom. Men heeft hem ontdekt omdat dit vat was uitgekozen voor volgende batch van Old Perth. Echter men vond de 5- jarige veel te mooi om het in een blend te gebruiken, dus werd het vat, ondanks zijn jonge leeftijd gebotteld als single malt. Van de 931 flessen bleven er 150 in de UK, de rest ging over de wereld en blijkt nu allemaal uitverkocht.

Notities: Een heerlijke en donker honingzoete neus met rozijnen, pecannoten en wat zoete mout. Iets granig met een onderliggende jeugdige biscuit-achtig karakter. Na verloop van tijd wordt de neus lichtjes kruidig met hints van aarde en mest.

De smaak is zo heerlijk als de neus doet vermoeden met veel donkere toffee en honing gecoate gedroogd fruit, mout en gerst. Mooie balans en een ernstige fruitige diepte. Lichtjes aards met meer van de sherry karakter en zachte kruiden komen door op de finish.

Deze vijfjarige was een beetje moeilijk. Was verrassend zacht en moutig, maar leek ook wel een beetje 'new make'. De geur was een beetje klassiek, vanille en chocola. De smaak, niet echt aantrekkelijk, was erg scherp met chocola en kersen, caramel en donkere sherry, romig en hout. Iemand vond het een goed gestookte wodka. De afdronk was kort met in de verte wat tropisch fruit. Het werd tijd voor de volgende.