Een stevige whisky, waar sommige deelnemers enthousiaster over waren dan anderen. Het advies van de één: "leuk, maar ik zou er geen fles van kopen" tegenover een ander:"Ik wou dat de dokter dit voorschreef op recept" tekende een beetje hoe het proeven van deze Ledaig zou gaan. De stevige neus markeerde verbrand rubber (F1: Checco-banden, sic!), maar ook turf, maisbrood, spiritus en honing.
De smaak gaf een klein zoetje, een beetje jodium en anijs. Met zalm erg lekker, geel fruit, vanille en weer rook. Wel een beetje ruw in de mond, met een beetje water iets zachter. De afdronk was ziltig, hetgeen zeer goed gaat met lijn gevangen zalm, rokerig en een zoete druif met een beetje zeezout. Een nipte 3e plek in deze proeverij was zijn deel.
