Dit is de meest noordelijke Schotse distilleerderij en is gelegen op het eiland Orkney. Men gebruikt hard, kalkrijk water bij de produktie en ze nog steeds hun eigen moutvloer. De mout wordt gedroogd met turf, vandaar de typische Highland Park rokerigheid. Hoewel Highland Park een van de twee distilleerderijen, naast Scapa, op de Orkneys is, wordt het toch een Highland genoemd.

Hierdoor lijkt de naam van de distilleerderij ook niet "vreemd". Vanaf 2006 begon men wat meer aandacht te besteden aan de verpakking van de whisky, waardoor je nu soms door de bomen het bos niet meer ziet. Het meeste van de geproduceerde 2,5 miljoen ltr alcohol per jaar verdwijnt ook hier in de blended whisky's, zoals (samen met Macallan) in Famous Grouse.

De officiële bottelingen van Highland Park worden steeds duurder en of die nou zo bijzonder van smaak zijn? Het is een hype aan het worden, met mooie verpakkingen. Toch blijven er ook nog mooie andere bottelingen van independent, bottelaars, die qua prijs prestatie wel erg fijn zijn. Deze kan je nog proeven, zonder dat je een verzamelaars object hebt.

Neus: Iets gronderig, lichte rook maar ook fruitig. Smaak: turf, een beetje zilt en zoet. De afdronk is lang en niet onaangenaam, waarbij de geur van pleisters omhoog komt.