Toen we deze fles hebben gespot in december 2012, zei de verkoper dat we ons niet in de war moesten laten brengen door het label. Volgens hem zou dit een Tallisker moeten zijn. We hebben een nipje geproefd en naar ons idee zijn we verschrikkelijk beïnvloed. Het moet echter een echte Islay zijn, maar nergens is te vinden waar hij gedistilleerd is. Dit is de 2e batch. Kleur: mahoniehout.

Neus: fraaie aroma's van rijp fruit en lichte zoete rook met mooie eikenhouten tonen. Smaak: tonen van fruit (cassis en kersen), verwarmende kruiden en nog meer rijk fruit. Het eikenhout zorgt voor een mooie balans met de lichte turfrook. De afdronk is lang met terugkerende fruitaroma's, lichte rokerigheid en ziltige tonen. Enorme whiskybeleving met de sherry en rookelementen die als gladiatoren elkaar willen overheersen. Sherry wint uiteindelijk.