bruichladdich twenty 3rd edition 20yo

Bruichladdich Twenty 3rd ed. 'Islands' , 20yo

RegioIslay
Leeftijd20 jaar
DistillerBruichladdich (fabrieks-bottling)
VatBourbon barrels en Madeira hogshead
Alcoholpercentage46%
Non-chillfilteredja

Onze notities:
Bruichladdich is een stevige Islay distilleerderij. Met gaat zich af en toe stevig te buiten aan turf en jodium. Toen de laatste eigenaar de distilleerderij heeft overgenomen, heeft hij allerlei mooie lijntjes uitgezet, maar is ook begonnen met unpeated whisky's die steeds meer gevraagd werden. In 2012 werd de distilleerderij overgenomen door Remy Cointreau en nu is het afwachten wat er gaat gebeuren met alle mooie lijntjes van Jim McEwan, die onlangs met pensioen is gegaan. Mogelijk gaat er heel wat verdwijnen. Deze botteling komt uit een steeds zeldzamer wordende voorraad, dit is de derde editie, welke gefinished is in madeira vaten uit de oude warehouses. Het is het glorieuze einde van een tijdperk en het is onwaarschijnlijk dat het ooit nog een keer herhaald kan worden. Dit is een echte old style whisky! Ook hier waarschijnlijk 2 van de laatste flessen ooit. Deze 3e editie van de 20 jaar oude single malt van Bruichladdich is gerijpt op ex-bourbon vaten. Deze dram is daarna in Malmsey vaten gefinished en heeft een rijke, kruidige gekookte fruitsmaak - Madeira op het juiste niveau. Neus: Ontwikkeling van fruit en kruiden. Een druif-achtige kwaliteit ontstaat. Winter kruiden, pittige oranje. Fruitsalade, romig, toffee, donkere suiker, gestoofd fruit ... Wow! Smaak: Fruitig, ontwikkelt met Madeira, esters, gekookt fruit. Kruiden versheid, bitumen, taai. Afdronk: Lang en memorabel, een beetje vettig, winter kruiden en taaie toffee. Commentaar: Een zeer aangename volwassen whisky.

Geschonken in de volgende proeverij:

  • Boomgaardproeverij 2015 (donderdag 03 september 2015)
    Nummer 7 in de line-up.

    Reacties tijdens de proeverij: De superlatieven vlogen ook hier weer in het rond. Van 'verrassend smakelijk' tot 'veel jonger dan de leeftijd doet vermoeden'. De neus was wat rokerig, kruidig en een beetje ziekenhuis, de smaak zoet en boterachtig. De afdronk was lang, vettig en viel zeker niet tegen met een alcoholpercentage die zeer onder het gemiddelde van de gepresenteerde whisky's lag: 46%. Iemand werd zelfs een beetje verliefd op deze whisky terwijl een ander genezen leek te zijn van een plotseling opkomende geheugen stoornis (door de geur van ziekenhuis?)