De distilleerderij is opgericht in 1875 en kende tijdens zijn geschiedenis vele sluitingen. De eerste sluiting was van 1907 tot 1931 en daarna nog van 1936 tot 1959. Belangrijke veranderingen en vernieuwingen waren tussen 1959 en 1960 tot stand gebracht en na de heropening was de capaciteit flink toegenomen door de verdubbeling van de omvang van de distilleerketels.

Er stonden twee distilleerketels in de Glenglassaugh distilleerderij en het water betrok men uit de rivier de Glassaugh. Het turf haalde men uit het vlakbij gelegen Crombie moeras en ook het graan kwam van de boerderij die eigendom is van de distilleerderij. De Glenglassaugh distilleerderij werd in 1986 gesloten.

De distilleerderij werd in 2008 gekocht door de Scaent Group. Deze maatschappij stak ± 1 miljoen pond in de renovatie en herstart van de productie. Bij Glenglassaugh staan er nu 6 washbacks – 4 houten en 2 van roestvrij staal. Met enige regelmaat bracht de nieuwe eigenaar bottelingen uit van whisky uit de oude voorraad.

Het is een medium bodied whisky, eerst vrij licht, dan zich ontwikkelend naar een aangename complexe malt met aroma’s van fruit en kruidige tonen. Deze bottelingen zijn niet koud gefilterd en niet gekleurd. Glenglassauch werd hoofdzakelijk gebruikt voor het blenden van Famous Grouse, Cutty Sark en Laing's blended whisky's. De maltwhisky van de Glenglassaugh distilleerderij bevat de complexiteit van de Speyside malt whisky's met de typische lichte zee aroma's van de kust.

In maart 2013 werd de distilleerderij overgenomen door The Benriach Distillery Company van Billy Walker, zij zijn tevens eigenaar van Glendronach. Deze firma werd in april 2016 in zijn geheel overgenomen door Brown Forman, de eigenaar van o.a. Jack Daniel’s. Dit is een botteling van zoon Alistair Walker in the Infrequent Flyers Series.

Deze whisky zal waarschijnlijk een verdeeldheid brengen in de proeverij. De “virgin oak” zal niet iedereen plezieren, maar als je je door het hout en de tannines hebt geworsteld, dan is het lonend en decadent weelderig. Vooral met een boterachtige noot gepaard aan een zacht zoutgehalte.

Neus: Zeer boterachtig met gesmolten en gekarameliseerde boter. Wat tannines (tja, maagdelijke eiken) en heel veel zwarte bessen. Ook behoorlijk stroperig, met tonen van appel en peer. Vanille en zoete zwarte zoethout met wat cola aroma. Met een druppel water komen de kruidige en hout tonen naar voren naast de gekarameliseerde boter. Kortom: dit is rijk, levendig, vol en vettig.

Smaak: Grote mond vol, met veel hout en houtkruid, wat voor een bitterzoete noot zorgt. Met een druppel water. Daar komt de karamel en de gekarameliseerde boter terug. Maar ook een beetje zoutig en weer zwarte bessen. Het mondgevoel is slechts een feest van olie van achteren naar voren en van begin tot eind. Afdronk: Behoorlijk lang, drogend met een zachte bittere - houtachtige noot.