Mei 2023

Bunnahabhain, betekenis "Monding van de rivier" is gelegen in een prachtige omgeving met uitzicht op het eiland Jura. In tegenstelling tot zijn buren op het eiland, is Bunnahabhain whisky een light peated malt (minder dan 2ppm).

Net zoals alle andere distilleerderijen op Islay betrekt ook Bunnahabhain de mout van de Port Ellen mouterij. Het grote verschil met de andere distilleerderijen op Islay is, dat men bij Bunnahabhain de mout niet droogt met turf maar met warme lucht. Zodoende heeft deze Islay malt geen rook- of turfsmaak. Het water om de malt te maken komt uit een waterbron bij Margadale Hill.

Het water uit deze bron wordt van grote diepte naar boven gepompt en via een pijpleiding naar de distilleerderij geleid. Dit om te voorkomen dat het water met turf in aanraking komt. De distilleerderij heeft de grootste pot stills op het eiland en de productie wordt meestal gebruikt voor het blenden.

De officiële bottelingen zijn vaak een zacht subtiele Islay malt vaak zonder een spoortje turf of jodium in te bekennen. Deze stijl van Bunna's worden erg gewaardeerd en zijn erg gewild. Een keer per jaar maakt men gedurende een maand geturfde whisky. Deze krijgt dan de naam Staoïsha.

Deze Bunna Port Pipe is een Warehouse 8 botteling en volgens de distillery master (Andrew Brown) is het de eerste keer dat een cask strength Bunnahabhain 2 jaar gelagerd is geweest in port pipes. Flesnotities: Traditie ontmoet innovatie in deze unieke limited edition met tonen van fruit, kruiden en noten. Dit is de eerste keer dat een malt met een port pipe finish de naam Bunnahabhain draagt.

Kleur: diep rose goud, Neus: exotische kruiden, peren, rozenwater, donkere bessen, geroosterde noten met hints van Turks Fruit. Smaak: rijke donkere bessen, geroosterde noten, peren en zachte toffee, met hints van anijs, jasmijn, komijn, nootmuskaat en kardemom. Afdronk: rijk fruit met subtiele kruiden, lang en aanhoudend.

Inschenken, stofzuigen en dweilen, want deze Bunna heeft tijd nodig. Maar dan komt hij ook! Veel fruit in de neus, intens een klein rokertje. Een "Henk Wijngaard" botteling: met de vlam in de pijp. Aan de andere kant, een beetje chemisch en geforceerd, te weinig tijd gehad na de bourbon op het port vat, hierdoor af en toe wat vleugjes port.

Maar geen straf, zoetig, mooi en erg lekker met een fijne afdronk met kruiden, noten, toffee en donker fruit. Eindelijk eens een keer geen sherry en een lekker slaapmutsie! De winnaar van de avond!

Dalmore is de buurman van onder andere Glen Ord en Teaninich. De duurste Dalmore we zijn tegengekomen is een Dalmore uit 1926 met een diamanten dop. Flesje stond te koop op Schiphol voor 250.000 euro in 2013. We hebben hem gezien en het is een hoop geld voor zo'n flesje. Op dit moment is er een 50jarige Dalmore gebotteld ter ere van de 50 jarige onafhankelijkheid van Singapore.

Ook dit flesje (Dalmore Affinity) is aardig aan de prijs. Zo n 50.000 pond. Maar voor dat bedrag heb je dan ook een gesmeed zilveren stag op de fles. Deze Adelphi botteling komt niet in de buurt van die prijzen en is waarschijnlijk net zo lekker en mogelijk zelfs lekkerder, we kunnen dat echter niet checken en vergelijken.

Notes: Neus: Citrus, rijp fruit, vanille en fudge. Smaak: pittig, samentrekkend, alleen hint van sherry -zoetheid. Rijp boomgaardfruit komt terug, rozijnen en kruidig eikenhout. Afdronk: Drogend, gemiddelde lengte met fruit en sherry tonen. Met wat water wordt hij na een tijdje zachter.

Een moeilijk te definiëren whisky. Veel boter en wat peper in de neus, waardoor het erg scherp werd. Ook de alcohol kwam nogal sterk binnen, hetgeen leidde tot een wat lastige whisky in de neus. Maar de smaak is raak, vreemd maar erg lekker met ietsje rook, kruiden en hout. Fluweel op de tong, een topper, maar wel een geduld whisky. Goed in balans met een lange wat bittere nasmaak.

De scherpe neus werd teniet gedaan met een drup water, waardoor hij veel zachter begon te worden. Iemand vond het met een beetje water gemakkelijk worden en classificeerde het als een inkoppertje. Dan was de 2e plek in deze proeverij geen kattepis voor deze "inkopper" in deze proeverij.

Glenfarclas betekent 'de vallei van het groene gras', wat een verwijzing is naar de vruchtbare grond waarop deze distilleerderij ligt. Het is dan ook niet verrassend dat er sinds 1790 ook een boerderij was, die pas in 1988 haar deuren sloot. Op een gegeven moment had Glenfarclas zelfs de op een na oudste kudde Aberdeen Angus-koeien.

De distilleerderij werd officieel in 1844 opgericht, want dat was het jaar waarin er een vergunning aangevraagd werd. Maar naar alle waarschijnlijkheid werd er al veel langer gedistilleerd. Illegaal weliswaar, maar toch. In 1865 kwam de distilleerderij in handen van John Grant, die de distilleerderij voor 512 pond kocht.

Glenfarclas is een van de meest traditionele distilleerderijen die Schotland rijk is. Al meer dan 150 jaar staat dezelfde familie aan het roer, wat betekent dat onafhankelijkheid hoog in het vaandel staat. Dat is ongekend in de Schotse whiskyindustrie, waar de meeste distilleerderijen eigendom zijn van grote multinationals.

Glenfarclas staat er goed op bij connaisseurs, die stuk voor stuk als een blok vallen voor deze op sherryvaten gerijpte Schotse single malt. De vaten waarin de whisky van Glenfarclas rijpt, zijn allemaal afkomstig uit Jerez, een gebied in Spanje waar sherry gemaakt wordt. Glenfarclas rijpt dan ook exclusief op Oloroso sherryvaten.

In 2007 lanceerde de distilleerderij 'The Family Casks'. Deze exclusieve reeks bestaat volledig uit single casks, vanaf 1952 tot aan die aan het begin van dit millennium gedistilleerd is. Deze Potstill Edition is gedistilleerd in 2005 en heeft daarna 16 jaar mogen rijpen op een sherry vat. De vatselectie werd gedaan door distillery manager Callum A. Fraser.

Op verzoek van Han van Wees werd de whisky niet koud gefilterd en niet bijgekleurd. De whisky is daarna gebotteld op 6-2-2022, speciaal voor het Potstill festival 2022 (18e editie) van Van Wees in Amersfoort met een oplage van 331 flessen en een ABV 55,7%.

Notes: De whisky geeft een overvloed aan 'farclas -karakter, met tonen van nootachtige kerstcake, kaneel, kruidnagel, nootmuskaat, vanille, toffee, eik, een beetje zoethout, datums, vijgen, donkere honing en subtiele melkchocolade.

Bij zoveel proevers heb je natuurlijk altijd een verschil van neus en smaak. Whisky-proeven is een subjectieve bezigheid, waarvan je hoopt dat de meningen altijd dicht bij elkaar komen. Deze hoop wordt vaak diep de grond ingeslagen. De ene kant vond de neus vrij smal, maar de smaak maakte het weer goed. Echter sommige proevers vonden hem niet in het rijtje passen. Hij was een beetje hard en ruw, had geen zwavel en geen vuursteentje. Glenfarclas kenmerken?

De smaak ontwikkelde zich niet in de mond, men kon hem niet thuisbrengen. Hij bleek speekselvormend tijdens het doorslikken, dus niet droog. Anderen echter hadden een totaal andere perceptie Een boterige whisky, waarbij je moest denken aan verslavende lippenbalsem, maar ook marsepein. Verder vanille en caramel, zeeuwse boterbabbelaar, kruidig en anijs.

Een mooie zachte whisky, die goed zou passen tijdens een fijn avondje bij de vuurkorf. Een stevige jongen, die lang en prettig blijft hangen. Iemand kreeg een apart gevoel van binnen als deze whisky hem aankeek...... (Sic!) Een te verwachten aansprekende 3e plek in deze proeverij. De finale was begonnen!

De Royal Brackla distilleerderij ligt in de Highlands op het landgoed van het gelijknamige kasteel, zo'n 6,5 kilometer van het plaatsje Nairn. Ten oosten hiervan stroomt de rivier de Nairn, die bij de plaats met dezelfde naam in zee uitmondt. De naam Nairn komt uit het Gaelic en heeft waarschijnlijk de betekenis van "veld van de gerst" of "veld van de omgevallen bomen".

In 1812 werd de distilleerderij door de bouwer Captain William Fraser of Brackla House op het Cowdor Estate gebouwd. Door de concurrentie van de illegale stokers uit de omgeving zocht Captain Fraser andere markten en verkocht destijds zeer veel van zijn whisky in de Lowlands. De distilleerderij kreeg in 1835 van koning William IV, als eerste distilleerderij in Schotland, het predikaat "Royal" en de whisky werd bekend als "The King's Own Whisky".

Andrew Usher, de uitvinder van de blended whisky's, kocht zich in als partner van de Royal Brackla distilleerderij in de jaren zestig van de 19de eeuw. Zodoende was Royal Brackla een van de eerste maltwhisky's die voor de blended whisky werd gebruikt. Na overname van Andrew Usher's zoon in 1890 werd na zijn dood in 1925 de distilleerderij verkocht aan John Bisset. Die verkocht de distilleerderij weer in 1943 aan U.D.V. en in 1945 werd de distilleerderij gesloten door gebrek aan gerst tijdens de tweede wereldoorlog.

In 1964 werd de distilleerderij weer gesloten voor een grondige verbouwing en uitbreiding. Het aantal stills werd verdubbeld en ook werden ze omgebouwd voor het stoken van stoom i.p.v. met kolen. Royal Brackla is nu in handen van John Dewar's & Sons Ltd. (onderdeel van Bacardi/ Martini).

In het stillhouse staan twee wash stills en twee spirit stills, alle verwarmd met stoom. De zes washbacks zijn van het Oregon pine hout gemaakt. De rijping van het new spirit vindt plaats in refill en sherryvaten. Het water dat gebruikt wordt voor de productie is afkomstig uit een ondergrondse waterbron Cursack geheten. Het water om te koelen haalt men via een leiding uit de grond.

Praktisch de gehele productie van de Royal Brackla distilleerderij gaat naar de blenders voor de productie van Dewars White Label en de Johnnie Walker Gold Label. Slechts een kleine hoeveelheid wordt als single malt op de markt gebracht. Deze Royal Brackla is gebotteld voor het gerenommeerde La Maison Du Whisky in Parijs voor het Artist Collective. Het is gelagerd geweest op twee 1st fill sherry butts en gebotteld op 48%.

Notes: In de neus geeft deze donkere single malt al intense sherryaroma's. De nootachtige zoetheid wordt vergezeld door gedroogd fruit en aangename tonen van hout. De smaak weerspiegelt dit. Een volle whisky met een duidelijke sherrytoets en een lange afdronk.

Sommige deelnemers werden er vrolijk van en werden zelfs lyrisch: Een mooie contrastrijke whisky, waarbij het licht vrolijk uitdooft in de neus en eindigt met de zon in je glas. Een mooie whisky met in de smaak duimdrop, noten en hout. Iemand anders vond Fishermans Friend, kruidig, echter de afdronk bleef niet hangen. Maar wel een frivool ding met een pepertje, die in de kast mag.

Een andere opmerking: hij is wel lekker, maar hij mist iets en ik weet niet wat. Daar kunnen we wat mee?? Sic. In ieder geval gaf de neus koffie, hout en bloemen en een prikkeltje op de tong, die maar door bleef prikkelen. Al met al een vaste 4e plek in het geweld van deze proeverij.

Een blended malt, samengesteld door Morrison & MacKay, die opgedragen is aan de stad Perth!... De stad waar Morrison & McKay zetelt en ook de geboorteplaats is van Dewar's, Famous Grouse en Bell's. Dit is de 23 jaar oude Old Perth single cask Schotse whisky, een merk dat ver terug gaat tot het begin van 1900!

Hoewel Old Perth in de jaren '70 van de vorige eeuw verdween, is het label in 2013 weer in oude glorie hersteld maar nu met Morrison & MacKay aan het roer. Deze Old Perth is een prachtige blended malt die gerijpt is uitsluitend in een Sherry Cask.

De whisky's waarmee deze blend gemaakt is komen van 4 gerenommeerde distilleerderijen: Macallan/HP/Glenfarclass/Bowmore distilleries. Morrison & MacKay is overgenomen door Morrison in 2020 en hiermee dus ook het label, welke is rebranded. Ook zijn ze zich gaan richten op hun eigen distilleerderij in Aberargie, welke Lowland whisky's moet gaan produceren.

Notes: Wisky Import Nederland Neus: Een oude bibliotheek met warm leer. Daarbij donkerrood fruitgelei maar ook heerlijke warme kruiden. Smaak: Ook hier de sherry invloeden met daarbij gezouten toffee en exotisch fruit en chocolade. De eikenhouten invloeden komen hier naar boven met ook verwarmende kruiden op de tong. Afdronk: Lang en verwarmend

In de neus werd lijmsnuif (velpon) gevonden, maar ook vanille, boerenjongens en een beetje boter. De smaak was boterig en mild met amandelsiroop, hazelnoot én altijd maar die autodrop: laurier. De afdronk was lekker zoet met citrus en sherry. Hoewel sommige deelnemers het nogal scherp vonden, werd hij milder met een beetje water. Men vond het een echte donderdagavond slobber. Een stevige 5e plek in deze proeverij.

De Arran Explorers Series is een collectie van limited editions van de Arran Single Malts. Elk versie zal de uitzonderlijke schoonheid en diversiteit van de natuur op het eiland Arran vieren. Deze Drumadoon point is de 4e een laatste van de serie. Ten westen van het eiland passeer je het mooie kustplaatsje Blackwaterfoot.

Ten noorden van het dorp verlaat de hoofdweg een paar kilometer de kust en passeert Drumadoon Point. Het landschap van de landtong is adembenemend met een verhoogd strand en dramatische kliffen gevormd uit basaltkolommen. Drumadoon Point is de thuisbasis van Shiskine Golf Club, een unieke 12-holes golfbaan die door velen wordt beschouwd als een van de mooiste in het Verenigd Koninkrijk.

Iets ten noorden van de baan beschermen de indrukwekkende kliffen aan de zeezijde de overblijfselen van het grootste fort uit de ijzertijd op Arran. Voor de wandelaar is het terrein divers. Zandstrand, met gras begroeide wandelpaden en grote rotsblokken maken het tot een prachtig stuk kustlijn om te verkennen. Dit uitzicht over Shiskine Golf Course richting Drumadoon Point wordt het best gewaardeerd met een glaasje Arran Single Malt in de hand.

Deze specifieke malt is de afgelopen 23 jaar gerijpt in ex-Sherry Puncheons, die rechtstreeks uit Jerez komen van een gerespecteerde kleine producent die de waarden van Arran deelt. De resulterende whisky geeft perfect het indrukwekkende en dramatische landschap van dit deel van het eiland weer. Neem je zintuigen mee op avontuur rond het eiland Arran. Arran proefnotitie

Neus: Een uitbarsting van zoete appel met een onderliggende moutigheid - een klassieke uitdrukking van goed gerijpte Arran. De zoete tonen blijven hangen en worden verrijkt door gebakken deeg en een laagje poedersuiker (denk aan appelstrudel). Rijk en nootachtig op de achtergrond, waardoor de invloed van de gebruikte vaten tot leven komt.

Smaak: Een eerste golf van zoetheid gevolgd door kruiden; gekruide appel, cacaopoeder en steranijs. Smaken van pure chocolade en rozijnen beginnen zich ook te ontwikkelen, waardoor een mooie balans ontstaat tussen de kenmerkende stijl van Arran en rijping op sherryvaten. Afdronk: Een lange en verwarmende afdronk, die de zoetheid en kruiden in neus en gehemelte weerspiegelt. Een dram die ervoor zorgt dat je er nog een wilt inschenken!

Niet iedereen was enthousisast over deze Arran, weer een geval van "you love it or you don't care" voor deze "Chesterfield whisky". En dat voor een 23 jarige Arran. Een zwakke, vlakke neus met grapefruit, sherry en aceton, maar toch ook apfelstrudel en een rum aroma. De smaak was zoetig, walnootachtig, zacht maar ook vettig en plakkerig, met rode appel, kaneel en chocola, steranijs en mout. Bij het slurpen wordt hij houterig.

De conclusie was: een gemoedelijke allemansvriend en vooral een emotie whisky, die in de korte afdronk bloemig en zacht was en aan het eind een zuurtje kreeg. Tegen onze verwachting in bleek voor deze whisky een 6e plek in het verschiet te liggen.