Mei 2022

Glenfarclas betekent 'de vallei van het groene gras', wat een verwijzing is naar de vruchtbare grond waarop deze distilleerderij ligt. Het is dan ook niet verrassend dat er sinds 1790 ook een boerderij was, die pas in 1988 haar deuren sloot. Op een gegeven moment had Glenfarclas zelfs de op een na oudste kudde Aberdeen Angus-koeien.

De distilleerderij werd officieel in 1844 opgericht, want dat was het jaar waarin er een vergunning aangevraagd werd. Maar naar alle waarschijnlijkheid werd er al veel langer gedistilleerd. Illegaal weliswaar, maar toch. In 1865 kwam de distilleerderij in handen van John Grant, die de distilleerderij voor 512 pond kocht.

Glenfarclas is een van de meest traditionele distilleerderijen die Schotland rijk is. Al meer dan 150 jaar staat dezelfde familie aan het roer, wat betekent dat onafhankelijkheid hoog in het vaandel staat. Dat is ongekend in de Schotse whiskyindustrie, waar de meeste distilleerderijen eigendom zijn van grote multinationals.

Glenfarclas staat er goed op bij connaisseurs, die stuk voor stuk als een blok vallen voor deze op sherryvaten gerijpte Schotse single malt. De vaten waarin de whisky van Glenfarclas rijpt, zijn allemaal afkomstig uit Jerez, een gebied in Spanje waar sherry gemaakt wordt. Glenfarclas rijpt dan ook exclusief op Oloroso sherryvaten.

In 2007 lanceerde de distilleerderij 'The Family Casks'. Deze exclusieve reeks bestaat volledig uit single casks, vanaf 1952 tot aan die aan het begin van dit millennium gedistilleerd is. Deze 25 jarige is speciaal gebotteld voor Nederland met een oplage van 600 flessen en een ABV 52,5% en verschilt erg met de normale 25 jaar oude welke gebotteld is op 43%.

Door af en toe een ongelukkige vatkeuze is de smaak van de normale 25-jarige niet altijd consistent. Deze is echter niets van dat alles. Deze whisky is intens en goed gerijpt zonder overweldigd te worden door sherry.

Neus: zoet en fruitig; pittig; Rode vruchten; Kersen; Pruimen; Sinaasappels; delicate citrusnotities; Rozijnen; Kaneel; Karamel; Chocolade; delicate eiken Intense, constant veranderende en complexe aroma's in de neus, beter in alle opzichten dan de standaard 25J 43%.

Smaak: zoet en peperig (witte peper) bij aankomst; Alcohol zeer goed geïntegreerd. Gedroogd fruit, Sinaasappels, Mooie kruidennoten, Cacao. Een prachtig geïntegreerde eiken noot komt steeds meer naar voren Wonderbaarlijk intens, harmonieus mondgevoel. Heeft geen water nodig.

Afdronk: lang; enigszins zoet en steeds meer een aangenaam scherpe eiken noot; Cacao; wat peper; een vleugje menthol frisheid

Een lekkere whisky bij de koffie vond iemand, een andere zou het lekker vinden in de trein, maar dan wel de hele reis in de mond houden. In de neus kwam brooddeeg naar voren, maar ook een beetje menthol, verder ananas, bloemig en fruitig. De smaak werd gemarkeerd door gekonfijte kersen, abrikozen, laurier en kruidnagel.

Met een druppeltje water kwam vanille naar boven en werd ie door de opkomende peper goed pittig. In ieder geval was er iemand die het een operatie whisky vond, was nogal verdovend op de tong. De afdronk was lang met walnoot. Men wilde wel een kratje vol voor een leuk prijsje. Een verdiende eerste plaats in deze proeverij was zijn deel.

De Glenallachie distilleerderij is relatief onbekend, maar met een jaarlijkse productie- capaciteit van 2,8 miljoen liter zuivere alcohol per jaar behoort hij tot de 30 grootste distilleerderijen in Schotland. Glenallachie is een van de jongere distilleerderijen.

In 1967 wilde Mackinlay, McPherson & Co., onderdeel van Scottish & Newcastle Breweries en een eigen distilleerderij voor de Mackinlay groep. De distilleerderij werd gevestigd in Banffshire, een gebied in de Speyside en bijzonder rijk aan distilleerderijen. Men koos een plek naast de Lour Burn, boven Aberlour.

Het water voor de mash wordt onttrokken aan een bron die gevoed wordt door smeltwater van de Ben Rinnes. Het koelwater komt uit enkele vijvers die gevormd zijn door een dam in de rivier. De architect van de distilleerderij was Arthur Delm -Evans, die ook Tullibardine en Isle of Jura ontwierp.

Glenallachie is een hedendaagse distilleerderij, die optimaal van de zwaartekracht gebruikt maakt. Alle apparatuur staat op dezelfde afdeling. Er staan 2 wash en 2 spirit stills. Men gebruikt licht geturfde mout en de mash wordt gemaakt in een roestvrijstalen semi-Lauter mash tun. In 1985 werd Glenallachie verkocht aan Invergordon en vervolgens kwam ze in handen van Chivas Brothers.

Tussen 1987 en 1989 werd er niet geproduceerd. De productie wordt vrijwel volledig door de blended-industrie gebruikt. De succesvolle whisky-ondernemer Billy Walker (voorheen eigenaar én master distiller van GlenDronach en BenRiach) nam in juli 2017 de toen nog vrij onbekende Glenallachie Distillery over van Pernod Ricard, inclusief de voorraden. Dus alle whisky s met een distillatie datum van voor 2017 komen uit de oude voorraad.

Vanaf 2017 is het distillaat het product van Billy Walker. Er wordt gewerkt aan peated whisky s, maar het zal nog een poosje duren voordat deze op de plank staan in de winkels. Deze 10-jarige CS Batch#2 is 1 van de voorlopige standaard whisky's van GlenAllachie, die elk jaar wordt opgevolgd met een volgende batch. Natuurlijk zijn er ook een (core-set) serie single malts/single casks verkrijgbaar, echter de prijzen van al deze whisky s beginnen(net als bij GlenDronach) de pan uit te rijzen.

Neus: Jong en levendig met vanille, bloemen, wat scherpe citrus en een beetje karamel. Een fijne klassieke speysider met tropische vruchten die ronddrijven om de neus bezig te houden. Wat starfruit en abrikoos. Smaak: Fris. Perzik, abrikoos. Roomachtig zoet met honing en vanille. Gemengde kruiden. Afdronk: medium lang met mint, kruidig met zoete honing. Lekker verwarmend.

Whisky als een zwoele zomeravond. Maar hij kan de hele dag door. De neus doet niezen door banaan of bloemen, vanille, zoet en sinaasappel. De smaak komt binnen met vanille, karamel, nootmuskaat, maar ook boter, eikenhout, gember en een beetje peper. De afdronk is vol en speels met trekdrop en specerijen. Met een paar druppels water werd hij nog beter.Iemand wilde er de hele dag wel van slobberen en men mocht wel een vat bij hem afleveren. Goed werk van Billy Walker en een 2e plaats in deze proeverij.

De Royal Brackla distilleerderij ligt in de Highlands op het landgoed van het gelijknamige kasteel, zo'n 6,5 kilometer van het plaatsje Nairn. Ten oosten hiervan stroomt de rivier de Nairn, die bij de plaats met dezelfde naam in zee uitmondt. De naam Nairn komt uit het Gaelic en heeft waarschijnlijk de betekenis van "veld van de gerst" of "veld van de omgevallen bomen".

In 1812 werd de distilleerderij door de bouwer Captain William Fraser of Brackla House op het Cowdor Estate gebouwd. Door de concurrentie van de illegale stokers uit de omgeving zocht Captain Fraser andere markten en verkocht destijds zeer veel van zijn whisky in de Lowlands. De distilleerderij kreeg in 1835 van koning William IV, als eerste distilleerderij in Schotland, het predikaat "Royal" en de whisky werd bekend als "The King's Own Whisky".

Andrew Usher, de uitvinder van de blended whisky's, kocht zich in als partner van de Royal Brackla distilleerderij in de jaren zestig van de 19de eeuw. Zodoende was Royal Brackla een van de eerste maltwhisky's die voor de blended whisky werd gebruikt. Na overname van Andrew Usher's zoon in 1890 werd na zijn dood in 1925 de distilleerderij verkocht aan John Bisset. Die verkocht de distilleerderij weer in 1943 aan U.D.V. en in 1945 werd de distilleerderij gesloten door gebrek aan gerst tijdens de tweede wereldoorlog.

In 1964 werd de distilleerderij weer gesloten voor een grondige verbouwing en uitbreiding. Het aantal stills werd verdubbeld en ook werden ze omgebouwd voor het stoken van stoom i.p.v. met kolen. Royal Brackla is nu in handen van John Dewar's & Sons Ltd. (onderdeel van Bacardi/ Martini).

In het stillhouse staan twee wash stills en twee spirit stills, alle verwarmd met stoom. De zes washbacks zijn van het Oregon pine hout gemaakt. De rijping van het new spirit vindt plaats in refill en sherryvaten. Het water dat gebruikt wordt voor de productie is afkomstig uit een ondergrondse waterbron Cursack geheten.

Het water om te koelen haalt men via een leiding uit de grond. Praktisch de gehele productie van de Royal Brackla distilleerderij gaat naar de blenders voor de productie van Dewars White Label en de Johnnie Walker Gold Label. Slechts een kleine hoeveelheid wordt als single malt op de markt gebracht. De distilleerderij is niet te bezichtigen.

Gordon & MacPhail is waarschijnlijk de meest bekende onafhankelijke bottelaar van Schotse whisky, die kan terugblikken op een meer dan 120 jaar lang succesverhaal. Door de jaren heeft Gordon & MacPhail talloze single malt whisky s gelanceerd en heeft op dit moment meer dan 350 verschillende edities van meer dan 70 Schotse distilleerderijen in hun portefeuille.

Het bedrijf behoort, met Glenfiddich als een van de eersten, die in de jaren 1960 durfde, de toenmalige onbetwiste populaire blended Scotch whisky aan te vullen met single malt whisky bottelingen onder het label "Connoisseur's Choice". In 2018 is men gestart met het rebranden van de totale lijn.

Dit betekent ook, dat er duidelijk afstand is genomen van de vorige lijn, waarbij alcohol percentage en leeftijd een wat grotere rol is gaan spelen. Én daardoor prijziger worden dan voordien. G&M is ook een trendsetter en is als bottelaar ook de eigenaar van een eigen distilleerderij: de Benromach Distillery. Een trendsetter daar er tegenwoordig meer bottelaars zijn, die ook een eigen distilleerderij zijn begonnen (zoals Adelphi en Morrison & MacKay).

Bottle notes: Neus: vers gebrouwen koffie met karamel, chocolade en hints van nootmuskaat. Smaak: Sherry vergezelt kruidentinten en uitbarstingen van zwarte peper. Afdronk: gemiddeld met aan het eind wat lichte kardemom (frisse eucalyptus en bloemig).

Een whisky met karakter en een unieke smaak om te genieten en geen slurp whisky, zeker niet met een warme theedoek op je hoofd, zoals een deelnemer de whisky karakteriseerde. Mooie neus met subtiele sherry, peer, noten, rozijnen en amandel. Een beetje turfrook in de smaak met een beetje menthol kruisdrop, vanille en een pepertje.

Ook christmas cake en maple syrup, maar ook aardbeien en karamel kwamen voorbij. Een pittig ding. De afdronk was lang en stroperig, echter met een drup water sloeg hij volledig dood. Een mooie 3e plek was zijn deel in deze proeverij.

De Glen Scotia distilleerderij bestaat sinds 1832 en is een van de drie nog operationele distilleerderijen in Campbeltown, waar er vroeger 34 waren en bijna nog steeds in dezelfde staat als in de 19e eeuw. Glen Scotia wordt in 1999 gekocht door Loch Lomond Distillery Co Ltd.

In eerste instantie draait de distilleerderij onder supervisie van Springbank, maar vanaf mei 2000 draait Glen Scotia met eigen personeel. In de kleine distilleerderij staan maar één wash still en één spirit still die verhit worden met stoom. De zes washbacks zijn gemaakt van roestvrij staal. Het water voor de productie komt uit Cross Hill Loch, een door de Duke of Argyll, voor de watervoorziening van de distilleerderijen in Campbeltown, aangelegd kunstmatig meer.

Glen Scotia heeft ook de beschikking over twee geboorde waterbronnen van zo'n honderd meter diep, die zich onder de distilleerderij bevinden. Het is één van de kleinere distilleerderijen in Schotland en heeft een capaciteit van 750.000 liter per jaar, maar veelal maken ze niet meer dan maximaal 130.000 ltr.

Tot voor kort voerden ze weinig officiële bottelingen, maar daar is verandering in gekomen met een mooie serie (van 10, 12, 15, 18 en 21 jarige tot diverse NAS expressies). Volgens de verhalen wordt Glen Scotia nog regelmatig lastiggevallen door de geest van een voormalige eigenaar. Tja..., mogelijk te merken in de whisky?

Deze Glen Scotia is er weer eentje uit de Connoiseur s Choice serie van Gordon & MacPhail en is gelagerd geweest op een refill American HogsHead met een hoog ABV 58,8%. Aangevulde bottle notes:

Neus: Waxachtige citroenen, zachte vanille en geurige perenaroma's worden aangevuld met romige witte chocolade. Smaak: Rijpe banaan en delicate gekristalliseerde violette tonen ontstaan met nuances van eiken. Afdronk: medium lang met vanille, caramel, maar ook flink wat peper en een beetje bitter.

Deze whisky ging alle kanten op. De één vond het de lekkerste van de avond, de ander vond hem vlak en nietszeggend en uit een lelijk whiskyvat (een droge tegenvaller). Weer anderen waren blij en voelden warme en pure emotie bij hun beste whisky van de avond. Neus met gedroogde appels, kruidig en zelfs metaal. Ruikt als een paardenstal, wat positief bedoeld was.

De whisky was smeuïg in de mond met Iberische ham, kruidig en een pepertje, maar ook chocolade, boter, karamel en honing. De afdronk was lang en fruitig, waarbij de alcohol duidelijk aanwezig bleef. Door de verdeeldheid in de groep kwam deze whisky niet hoger dan de 4e plek in deze proeverij.

e onafhankelijke bottelaar Secret Treasures was een oorspronkelijk Zwitserse distillateur (Fassbind) en heeft het merk in 2005 overgedaan aan Haromex GMBH, een Duitse bottelaar én distillateur, welke onder hetzelfde label een hele nieuwe rum-lijn presenteert. Linkwood distilleerderij ligt ten zuidoosten van Elgin in de Speyside. Om de constante kwaliteit te waarborgen mag er niets veranderd worden in de distilleerderij, zelfs de spinnenwebben mogen niet weggehaald.

In 1971 is er een nieuwe distilleerderij naast de oude gebouwd en de stills zijn identiek en daarom spreekt men nu wel van Linkwood 1 en Linkwood 2. De distilleerderij heeft een capaciteit van 2.24 miljoen liters per jaar en het overgrote deel van deze hoeveelheid whisky wordt gebruikt voor het blenden van Johnnie Walker, White Horse, Haig en Bells. Dit is een old school Linkwood, welke gedistilleerd is in 1985 en een aardige leeftijd heeft van 21 jaar.

Neus: kruiden, zoete vanille, eik en een beetje mokka. Smaak: vanille en eiken. Het bourbon vat is duidelijk herkenbaar. Wat amandelen. Een beetje heet voor een whisky van 43%. Het lijkt hierdoor op een cask strength whisky. Afdronk: een heel klein beetje waterig dun, daardoor een beetje kort, met wat gist en een zuurtje.

Een moeilijke whisky met een overfruitige neus, bloemig en wat citrus tonen. De smaak kenmerkte zich door boterbabbelaar/fudge, amandel, aardbeien en hout tonen, zelfs een beetje rook werd bespeurd, maar ook een pepertje. De afdronk was lang, wat branderig, met een beetje water werd het beter, maar ook een beetje bitter (turf?). Iemand vond het een prima whisky voor bij de lunch. Dan is een 5e plek in deze proeverij niet gek!

The Macallan distilleerderij was een van de eerste whiskystokerijen in Schotland en werd opgericht in 1824 bij een doorwaadbare plaats in de Spey rivier bij de boerderij met de naam Easter Elchies.

De Macallan distilleerderij staat vrij hoog boven de noordelijke oever van de rivier de Spey ten noorden van Aberlour onder het toeziend oog van Eastern Elchies House. Dit 18e eeuwse landhuis stamt uit de tijd van Koning Jacobus II. In 1966 werd er een compleet nieuwe distilleerderij naast de oude gebouwd en in 1990 werd het grootste warehouse van Schotland geopend.

De whisky die nu gebotteld wordt is voor een groot deel gerijpt op ex-sherry of ex-bourbon vaten, en wel de beste vaten die verkrijgbaar zijn. In de nu nog producerende distilleerderij staan vijf wash en tien spirit stills verhit met gasvlammen. Deze stills zijn opvallend klein en hebben een korte hals. Het zijn dan ook de kleinste gasgestookte stills van Schotland.

Het water voor het brouwen komt uit vier geboorde gaten in de grond. Dit is water afkomstig uit de rivier de Spey en door verschillende grondlagen gezakt en zodoende gefilterd. Het water is daardoor van constante temperatuur. In 2018 is een compleet nieuwe distilleerderij geopend, waar ook de whisky tours plaatsvinden (a total experience).

Macallan, een van de grootste distilleerderijen in Schotland met een productie per jaar van 8 miljoen liter pure alcohol, profileert zich steeds meer als een distilleerderij voor de meer exclusieve whisky's. De Triple Cask range van Macallan werd gelanceerd in 2018 en nam de plaats in van het Fine Oak Range.

Dit is de instap whisky uit de serie, 12 jaar gerijpt en gebotteld uit een combinatie van Europese sherry vaten, Amerikaanse sherry vaten en Amerikaanse ex-bourbonvaten.

Neus: Gingerbread, vanille, geur van beboterde toast en scones met clotted cream. Smaak: rozijnen en stemgember. Citrus begint zich te ontwikkelen, met een vleugje donkere chocolade. Afdronk: Subtiele ceder en honing blijven hangen aan het gehemelte.

Een allemans vriend of zelfs een ontbijtwhisky, maar niet echt bijzonder. Men verwachtte niet gillend naar de winkel te rennen. Veel neus, boterig, citrus en een vleugje sherry. De smaak was vlak met vanille, veel karamel en pepermunt, maar boterzacht. De afdronk was snel weg met wat nootmuskaat en een pepertje. Een zesde plaats in deze proeverij was z'n deel.