Mei 2013

'Historic bottling' ~ Bunnahabhain, betekenis "Monding van de rivier" is gelegen in een prachtige omgeving met uitzicht op het eiland Jura. In tegenstelling tot zijn buren op het eiland, is Bunnahabhain een light peated malt. De distilleerderij heeft de grootste pot stills op het eiland en de productie wordt meestal gebruikt voor het blenden. De officiële bottelingen zijn vaak een zacht subtiele Islay malt.

Neus: gember, wijn en licht gezouten. Rokerig Amerikaans eiken. Smaak: fris, citroengras, honing en vanille en zoute boter Afdronk: notig en romig.

Deze whisky vond men 'erg aanwezig' en dat met name vanwege de scherpte bij de eerste slok. Wel een lekkere scherpte overigens, hoewel een enkeling daar anders over dacht. De geur was prettig en rokerig, de smaak eveneens fantastisch: vanille, boter, anijs, peper en - in tegenstelling tot de overige whisky's - dit keer geen fruit! Al met al een whisky met veel body. Iemand vond het een 'mannelijke whisky' - maar wij discrimineren niet...

'Archived' ~ Deze distilleerderij gebruikt af en toe nog de oude stoommachines, want de watermolen werkt niet meer.

Neus: kruidig met honing en een rokerig waas. Smaak: eerst vooral zacht, citrus, later een licht bittertje. Afdronk: betrekkelijk kort, een beetje nootachtig en nogal branderig in de keel.

Over deze was men het in eerste instantie niet eens, behalve dan dat het 'de lekkerste was tot dan toe'. De een had een lange afdronk terwijl de ander een te korte had: 'een nip en dan is ie weg'. Men rook een lichte kruidigheid, een herfstbos (humus, aarde) en een lichte rokerigheid. Iemand proefde een bittertje, die plaats maakte voor rozijntjes, gedroogde pruimen en dadels.

Afdronk: divers, zoals hierboven beschreven, maar met hout en wat zepig! In ieder geval leidde dit commentaar tot een 2e plaats in deze proeverij. Aan het eind van de avond was hij (de oudste en de meest prijzige van onze whisky's) dan ook daadwerkelijk op.

'Is in stock' ~ Distilleerderij ligt op het randje van de Highlands in de buurt van Glasgow, bijna Lowlands. Produceert 1,1 miljoen liter alcohol. De distilleerderij is in 2005 overgenomen door Ian MacLeod, die we ook kennen van Chieftain's, Dun Bheagan, Smokehead en Six Isles Blended malt. Men claimt dat het Scotland's 'most beautifull distillery' is. Kan wel zo zijn, maar waar het om gaat is uiteindelijk de smaak! Kleur: diep koper.

Neus: rode appels, toffee, sherry, kruidig, strudel. Smaak: veel sherry, honing, eikenhout en warme kaneel. Afdronk: lang, sherry, kruidig, warm en droog. Commentaar: heerlijk diepe koperen tint en rijk mondgevoel, het resultaat van 21 jaar in de mooiste eiken, slak-tempo distillatie en gerst gedroogd door de lucht, nooit door turf.

Dit bleek een complexe whisky te zijn met veel geuren en smaken (geen feest, zo moeilijk!). Qua aroma's kwamen boenwas, gluton, een beetje bederf (zwavel), maar ook sherry en chocola naar voren. De smaak was dik en olieachtig met vanille (van 'sauna hout, je weet wel') met op het eind een pepertje op de tong. Commentaar: 'het begint er op te lijken!' en 'lekker op het huigje'

'Is in stock' ~ Abefeldy is eigendom van Dewars (een dochter van Bacardi) en produceert 3,5 miljoen liter alcohol, die vooral verdwijnt in de Dewar's en White Label blends. Een beroemde uitspraak van de eigenaar, Sir Thomas Robert Dewar, wordt vaak aangehaald: 'Nothing deflates so fast as a punctured reputation' (niets loopt zo snel leeg als een lekke reputatie). Dus men wil goede whisky's blijven maken, die passen bij de reputatie van Aberfeldy. Deze 21-jarige is de vervanger van de 25 jarige die men niet meer heeft gebotteld sinds 2005.

Neus: een heideveld in de zomer. Gesmolten honing op heet eiken. Veel tannines en geraniums. Smaak: honing en hete suiker. Super glad en zacht zoet met fantastische bloemen.Wat eiken. Afdronk: suiker, kaneel, eiken en licht stroperig. Commentaar: Mooie whisky. Zeer intens zoet en honing. Met een artificiëel kleurtje, dat wel.

De neus werd bloemig gevonden (anjers), maar ook moutig en zelfs een beetje rokerig. De smaak gaf een explosie in de mond, iemand had zelden zo eentje geproefd. Iemand anders vond hem apart, te zoet en zeer duidelijk sherryachtig, men proefde perenstroop, caramel (gebrande suiker en kandij). Met een drupje water viel de zoetigheid weg. Over het algemeen een lieve whisky.

'Dearly departed' ~ De Ben Nevis distilleerderij ligt inderdaad niet ver van de berg Ben Nevis, dit is de hoogste berg van Groot Brittannië, een Munro van 4406 feet in de buurt van Fort William. Het meeste van de 2 miljoen liter geproduceerde alcohol verdwijnt in blends, zoals in Johnny Walker Blue Label en hun eigen "Dew of Ben Nevis". In Japan is het een top 10 single malt. Kleur: goud, stro.

Neus: fruit (vooral peren en pruimen), sherry, iets notig en een hint van zwavel. Smaak: in eerste instantie zoet, daarna citrus, fris bloemig en uiteindelijk chocolade. Afdronk: soepel, lang en zacht met veel fruit.

De neus was muffig met wat noten, maar ook boter en zelfs een beetje rook en chocola (joepie!). De smaak was scherp in het begin, zachter aan het eind, met weer noten zoals in wijn. Verder waren de meningen verdeeld en liepen uiteen van 'met zalm doet ie het goed' tot 'te lang getrokken jasmijn thee'. De algemene indruk: een mooie ronde whisky.

'Out of stock' ~ Bladnoch, een van de laatste drie overgebleven actieve Lowland distilleerderijen, was gesloten tussen 1993 en 2000.Samen met Auchentoshan en Glenkinchie is het een van de laatste overlevenden van een familie van tientallen Lowland distilleerderijen.

Rosebank, gesloten rond dezelfde tijd (1993), lijkt ver verwijderd van ooit weer te worden heropend. De allereerste Bladnoch in de Single Malts of Scotland serie is een fijne, medium-bodied dram van de 1992 vintage, die een paar minuten nodig heeft om het citrussige, kruidige arakter naar boven te laten komen.

Neus: houdt het midden tussen grassig, bloemig en fruitig (in die volgorde). Het vers gemaaide gras komt eerst, maar na wat opwarming komen heide, lavendel en heel wat fruit (citroen, grapefruit maar ook perziken op siroop) naar boven. Verder een beetje vanille. Complexer dan je in eerste instantie zou denken.

Smaak: vrij citroenig, zacht en fris. Sinaasappelschil met een licht bittere rand (grapefruit, thee?). Een snufje witte peper. Afdronk: middellang en veel citrus. In de verte bloemenhoning. Deze whisky heeft een zeer interessante neus (geef het wel wat tijd), het is makkelijk drinkbaar en goed uitgebalanceerd. Een goede zomer dram. Waardering: 85/100 (Jackson scale)

De neus vond men bloemig, ook rook men ether en boter. Verder vond men hem lekker, fris en jong, de beloofde honing is ver te zoeken, wel zijn er nootjes te vinden en meer specifiek amandel én zoete vanille. De afdronk was droog en een beetje gronderig.